از میله‌های زندان تا لالایی برای یحیی؛ طوفان الاقصی به روایت یک مادر آزاده فلسطینی

به گزارش «یافا ذیب»، خبرنگار تسنیم در کرانه باختری «اخلاص صوالحه»، بانوی روزنامه‌نگار و قصه‌گوی فلسطینی پس از تحمل ماه‌ها رنج اسارت و انتظار بازگشته تا این بار فصل جدیدی از زندگی خود را به رشته تحریر درآورد.

.

او به جای روایت قصه زندانیان زن پشت میله‌های زندان، راوی داستان فرزند تازه متولد شده‌اش، یحیی و همسر روزنامه‌نگارش ابراهیم است که هنوز در زندان به سر می‌برد.

اخلاص به پاسداشت نام شهید «یحیی السنوار»، فرمانده و طراح عملیات «طوفان الاقصی»، نام یحیی را برای فرزند تازه متولد شده خود برگزید تا نمادی از زندگی پس از طوفان و بیانگر این حقیقت باشد که فلسطینی‌ها در مصاف با ویرانگرترین طوفان‌ها، بار دیگر متولد می‌شوند و این داستان را پایانی نخواهد بود حتی اگر اسارت و غیبت آن را با سختی همراه سازد.

این بانوی مبارز فلسطینی از اینکه از بند زندان‌ها و بازداشتگاه مخوف رژیم صهیونیستی آزاد شده بسیار خوشحال است. زندگی او در طول شش سال اخیر پس از ازدواج با همسر اسیرش با رنج و درد ناشی از بازداشت های مکرر خود و ابراهیم مواجه بوده است. این زوج فلسطینی در طول شش سال گذشته بارها به زندان افتادند، با این حال اخلاص از نعمتی که خداوند پس از این روزهای سخت به او ارزانی داشته بسیار خوشحال است.

او می‌گوید: احساس دوگانه‌ای وجودم را فراگرفته، از طرفی شادی غیرقابل وصفی را به خاطر تولد یحیی تجربه می‌کنم که باعث شده تمامی لحظات سخت گذشته را به فراموشی بسپارم. اما از طرفی از اینکه همسرم همچنان در زندان‌های رژیم صهیونیستی است و نتوانسته فرزندش را حتی برای اولین بار ملاقات کند، غمگینم.

اخلاص با مشاهده این وضعیت با گرفتن عکسی از یحیی آن را به یکی از دوستان شوهرش دادتا بدین شکل به دست وکیل ابراهیم در دادگاه برسانند، شاید بدین شکل پدر برای نخستین بار بتواند تصویر فرزندش را ببیند. 

او، که در زندان دامون (اسرائیل) به خاطر داستان‌سرایی‌هایش و ترانه‌هایی که در تاریک‌ترین شرایط به زندانیان زن امید می‌داد، شهرت عامه و خاص بود امروز به طور همزمان سه نقش را ایفا می‌کند: مادر، روزنامه‌نگار و قصه‌گو. 

اخلاص در باب نحوه آشنایی اش با همسرش می‌گوید: رابطه من و ابراهیم بخاطر دفاع از حقوق روزنامه‌نگاران و اسرای فلسطینی شکل گرفت. همسرم در عرصه روزنامه‌نگاری همکار من، شوهر من و در عین حال یاور من در سال‌های زندان است.

همانطور که همواره شاهد هستیم روزنامه‌نگاران در کرانه باختری و نوار غزه همیشه با خطر ترور، بازداشت یا ارعاب مستمر برای خاموش کردن صدایشان مورد تهدید قرار می‌گیرند؛ چرا که حرفه روزنامه‌نگاری، حرفه‌ای است که صدای حق و مظلوم را به گوش همگان می‌رساند. ما آخرین صوت شهید انس الشریف، خبرنگار فلسطینی ساکن غزه را به یاد داریم که چگونه اشغالگران اسرائیلی به طور مستمر به دنبال ترورش بودند تا در نهایت دست به این جنایت زدند.

از میان دیوارهای زندان، قصه‌گوی بازداشتگاه دامون آزاد شد، در حالی که در حافظه‌اش قصه‌های ایام اسارت را با خود دارد. او این روزها ثمره صبر و  استقامت خود را با دستانش در آغوش کشیده: فرزندش، یحیی  که امید را به قلب این خانواده رنج دیده فلسطینی بازگردانده و به همگان نشان داد که اراده ادامه زندگی و حیات از هر زندانی و زندانبانی قوی‌تر است. 

انتهای پیام/