تهران- ایرنا- یکی از معضلات قانوننویسی در ایران، میل بیپایان به «استثناسازی» است. هر قانونی که نوشته میشود، دیری نمیپاید که بهواسطه فشار گروههای ذینفوذ، دهها تبصره و سهمیه به آن افزوده میشود. نتیجه آن میشود که اصل قانون که باید شفاف، ساده و عادلانه باشد، به متنی پیچیده و پر از استثنا بدل میشود؛ استثناهایی که گاه بیش از خود قاعده اثرگذارند.
Source link
مطلب پیشنهادی
واکنش وزارت خارجه به بیانیه وزارت خارجه آمریکا در سالروز ناآرامیهای شهریور ۱۴۰۱ ایران
به گزارش خبرآنلاین، وزارت امور خارجه در این باره یادآوری کرد که هیچ ایرانی عاقل …