به گزارش همشهری آنلاین، محمد ایمانی-روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی: این تصاویر(تصویر تزئینی این یادداشت)، لوح فشره اتفاقی است که در جهان می گذرد. باید وقت گذاشت و تصاویر را با دقت مطالعه کرد. تصویر سوم، روایت حال و روز ارتش رژیم صهیونیستی است.دیروز در حالی که ۲۰۰ هزار حریدی در قدس اشغال شده، علیه خدمت نظامی در ارتش تظاهرات کردند، روزنامهٔ یدیعوت آحارونوت تیتر زد: “ارتش اسرائیل، هزاران سرباز کم دارد”. ارتش اسرائیل با بحران نیروی برای جنگیدن روی زمین دست به گریبان است. هفت اکتبر نشان داد اگر اراده ای در کار باشد، تل آویو ظرف چند ساعت سقوط می کند.
تصویرچهارم، مربوط به آمریکاست. تشدید بحران کسری بودجه، یک ماه است که دولت را با 38 هزار میلیارد دلار بدهی به تعطیلی کشانده است. به گزارش CNN، میلیون ها نفر در مرخصی بدون حقوق هستند، یا بدون حقوق کار میکنند؛ و خانواده آنها مجبورند برای گرفتن یک وعده غذا در صفهای طولانی بایستند. کارکنان وزارت دفاع (جنگ) و بازرگانی میگویند هرگز تصور نمیکردند چنین روزی را ببینند. یک کارمند اخراجی به شبکه FOX گفت: «فکرش را نمیکردم یک روز محتاج ایستادن در صف غذای رایگان باشم. نمیخواهم دخترم من را در حال گریه ببیند.» با ادامه تعطیلی، ۴۲ میلیون نفر کمک دریافتی را از دست خواهند داد. “جوئل برگ” مدیر بنیاد آمریکای بدون گرسنگی گفت: برنامه تامین غذا تنها چند هفته بودجه دارد و بعد از آن، شاهد بزرگترین فاجعه گرسنگی را از رکود بزرگ سال 1929 خواهیم بود.
اما تصویر اول و دوم، مربوط به سودان است. سودان به دام تجزیه، ناامنی بی پایان و جولان مزدوران نیابتی غرب افتاده که با پول برخی رژیم هایی مانند امارات تامین می شوند. تروریست ها فقط در “الفاشر” و ظرف دو روز، بیش از دو هزار نفر انسان بی پناه را اعدام و سلاخی کردند. پای تروریستها به سودان از سه سال قبل باز شد. سه سال پس از آنکه رسانه های غربی از زنی به نام آلاء صالح، “صدای انقلاب سودان” ساختند و او را روی سقف یک خودرو در حال خواندن سرود آزادی نشان دادند.
او «کُنداکه» لقب گرفت که در اصطلاح باستانی سودان به معنی ملکه و شاهزاده است. زنی پوشیده در لباس سفید و که جمعیت گرد او حلقه زدهاند. صالح به گاردین گفته بود بابت دیدهشدن تصویرش در جهان خوشحال است. اما او فقط ابزاری برای به جان هم انداختن مردم سودان و جنگ داخلی و تجزیه و نسل کشی در سودان بود و سال ۲۰۲۳ هنگامی که جنگ داخلی شد شدت گرفت، به لندن گریخت تا با حمایت هیلاری کلینتون به تحصیل خود ادامه دهد. حالا که تروریستهای اجاره ای، زنان و کودکان را دسته دسته، آویزان و شکنجه می کنند، هیچ اثری از “کنداکه انقلاب سودان” نیست!
او یکی مثل، آنگ سان سوچی در برمه، ماچادو در ونزوئلا، (یا شیرین عبادی و نرگس محمدی) است که جایزه صلح نوبل گرفتند. زمانی، این جایزه را به جنایتکارانی مانند شیمون پرز و اسحاق رابین و کیسینجر می دادند و حالا به مزدوران نیابتی می دهند تا در وزگاری که ماشین جنگی استعمارگران به گِل نشسته و توان اشغالگری ندارند، با به جان هم انداختن مردم، امکان گشودن درهای بسته به روی بیگانگان رافراهم کنند. آنها جوخه “کُنداکه” در ارتش آمریکا و اسرائیل هستند؛ به روز شده مزدورانی مانند پری بلنده در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲.
Source link
پایگاه خبری ایده روز آنلاین
