وقتی ناباروری علت مردانه دارد

به گزارش همشهری آنلاین عوامل مردانه در ۳۰ تا ۵۰ درصد موارد، چه به عنوان تنها علت و چه در ترکیب با عوامل زنانه، ناباروری ایجاد می‌کنند.

واقعیت این است که بارداری فرآیندی پیچیده است که به عوامل زیادی در دستگاه تولیدمثل مرد و زن بستگی دارد، از جمله:

• تولید سلول‌های تولید مثلی سالم مرد (اسپرم) و یک سلول تولید مثلی سالم زن (تخمک).
• لوله‌های رحمی یافالوپ باز که به اسپرم اجازه می‌دهند به تخمک برسد.
• توانایی اسپرم برای بارور کردن تخمک هنگام رسیدن به آن.
• توانایی تخمک بارور شده (رویان) برای لانه‌گزینی در رحم.
• برای اینکه بارداری تا پایان دوره کامل (۳۹ تا ۴۰ هفته و شش روز) ادامه یابد، رویان باید سالم باشد و محیط هورمونی زن باید به اندازه کافی برای رشد رویان آماده باشد

اگر چیزی فقط یکی از این عوامل را تحت تأثیر قرار دهد، ممکن است ناباروری رخ دهد.

عوامل ناباروری در مردان

بسیاری از عوامل زیست‌شناختی و محیطی می‌توانند باعث ناباروری مردان شوند. این عوامل عبارتند از:

– برخی از بیماری‌های عمومی مانند دیابت (که بر اعضای گوناگون بدنی تاثیر می‌گذارد)، بیماری‌های خودایمنی (که دستگاه ایمنی به بافت‌های بدن از جمله اسپرم حمله می‌کند) و فیبروز کیستیک که ( باعث عفونت‌های ریوی مکرر می‌شود، اما با انسداد مجاری تناسلی همراه است)

– اختلالات ژنتیکی، از جمله نشانگان کلاین‌فلتر و دیستروفی میوتونیک.

– عفونت‌ها، از جمله اپیدیدیمیت (التهاب اپیدیدیم)، ارکیت و عفونت‌های مقاربتی مانند سوزاک یا اچ‌آی‌وی.

– تولید اسپرم در دمایی پایین‌تر از دمای معمول ۳۷ درجه بدن انجام می‌شود و وریدهای متورم در واریکوسل با بالا بردن دمای بیضه‌ها تولید اسپرم را مختل می‌کند.

– درمان‌های سرطان، از جمله شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا برداشتن بیضه‌ها از طریق جراحی (ارکیکتومی).

– اختلالات هورمونی که بر هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز شما تأثیر می‌گذارند و در نبود هورمون‌های لازم تولید اسپرم مختل می‌شود.

چه مردانی در معرض خطر ناباروری هستند؟

هر مردی ممکن است ناباروری داشته باشد. اما اگر موارد زیر را داشته باشید، احتمال ناباروری مردان در شما بیشتر است:

• شاخص توده بدنی (بی‌ام‌آی)‌بالاتر از ۲۵ (اضافه وزن/چاقی) داشته باشید.
• ۴۰ سال یا بیشتر داشته باشید.
• در معرض پرتوهای رادیواکتیو قرار گرفته باشید.
• در معرض سموم محیطی، از جمله سرب، کلسیم، آفت‌کش‌ها یا جیوه قرار گرفته باشید.
• دخانیات، حشیش یا الکل مصرف کنید.
• داروهای خاصی از جمله فلوتامید، اسپیرونولاکتون و بیکالوتامید (ضد هورمون‌های مردانه) مصرف کنید.
• زمان زیادی را در معرض گرما که دمای بیضه‌های شما را افزایش می‌دهد، از جمله سونا یا جکوزی، بگذرانید. استفاده از ویلچر نیز می‌تواند این دما را افزایش دهد.
• سابقه واریکوسل داشته باشید.