ایران-کیپ‌ورد؛ مسابقه ای برای ندیدن | سبک بازی ایران تاکتیک قلعه‌نویی بود!

به گزارش همشهری‌آنلاین، در نخستین بازی تورنمنت چهارجانبه العین در امارات، تیم ملی ایران پس از تساوی بدون گل برابر کیپ‌ورد، در ضربات پنالتی موفق به شکست این تیم شد و به فینال مسابقات صعود کرد. شاید بسیاری از مردم ایران پیش از این حتی نام این کشور را هم نشنیده بودند، اما به هر حال کیپ‌ورد با ۶۰۰‌هزار نفر جمعیت، از فرصت ۴۸‌تیمی‌شدن جام‌جهانی نهایت استفاده را برد و به مرحله نهایی این مسابقات در سال‌۲۰۲۶ صعود کرد. از همین رو هم تقابل با آنها، نسبت به سایر مسابقات دوستانه تیم ملی طی ماه‌های اخیر جدی‌تر گرفته شد و کادرفنی و بازیکنان هم آشکارا از بردن این تیم در ضربات پنالتی شادمان بودند. خالی از لطف نیست اگر چند نکته به‌جامانده از این بازی را مرور کنیم.

مسابقه‌ای برای ندیدن

در درجه نخست، بازی برای یک بیننده عام که به قصد لذت بردن از فوتبال در تعطیلات آخر هفته پای تلویزیون نشسته بود، هیچ جذابیتی نداشت. نه‌تنها در دوبی تماشاگر خاصی برای دیدن این بازی به ورزشگاه نرفت، بلکه در ایران هم خیلی از آنهایی که پای تلویزیون نشستند و مسابقه را دیدند، احساس پشیمانی کردند. کارشناس تلویزیونی برنامه البته ملال‌آوربودن مسابقه را به تاکتیک‌های کادرفنی تیم ملی ربط داد و اینکه امیر قلعه‌نویی و دستیارانش می‌خواستند سیستم دفاع و ضدحمله‌ای را که قرار است در مسابقات دشوار جام‌جهانی برابر رقبای قوی‌تر پیاده شود، امتحان کنند. فارغ از درست بودن یا نبودن این گزاره، درنهایت فوتبال خوب و تماشاگرپسندی ندیدیم. یکی، دو موقعیت نصیب تیم ملی ایران شد و یکی، دو فرصت هم گیر آنها آمد. در جام‌جهانی، چنین مسابقاتی به‌شدت از سوی ناظران و منتقدان زیر سؤال خواهد رفت؛ شبیه موج بزرگ انتقاداتی که بعد از تساوی بدون گل ایران و نیجریه در جام‌جهانی‌۲۰۱۴ روانه آن بازی شد.

مشق دفاع

همانطور که هم در طول بازی آشکار بود و هم خود قلعه‌نویی در پایان مسابقه گفت، هدف اصلی تیم ملی در این بازی آزمایش‌کردن ساختار دفاعی به‌نظر می‌رسید. اینکه آیا واقعا حریف مناسبی برای این کار انتخاب شده بود یا نه، یک بحث دیگر است. با این حال صرف اینکه کیپ‌ورد تیم بدی نیست و جواز حضور در جام‌جهانی را هم به‌دست آورده، گویا برای کادرفنی تیم ملی کفایت می‌کرد که این سیستم را برگزیدند. در نتیجه شاهد نمایشی از ملی‌پوشان بودیم که در آن مالکیت توپ ایران حتی به ۴۰‌درصد هم نرسید. در عمده زمان بازی، ملی‌پوشان در حال دفاع در زمین خودی بودند و درنهایت با مهار یکی از پنالتی‌ها توسط علیرضا بیرانوند، فینالیست شدند. این هم بخشی از مصاحبه پایان بازی قلعه‌نویی که روی ارادی‌بودن انتخاب این شیوه از بازی صحه می‌گذارد: «فلسفه اصلی این است که بتوانیم نقاط ضعف را پیدا کنیم و روی ساختار دفاعی کار کنیم. کیپ‌ورد، تیمی بود که در ۹ بازی اخیر شکستی نداشت. مهم این بود که توانستیم نظم دفاعی‌مان را حفظ کنیم. همین برای ما برد بود.»

در انتظار تیمی جذاب‌تر

وقتی قلعه‌نویی کیپ‌ورد را تیمی «بسیار قدرتمند» می‌خواند، راه بحث را بر منتقدان می‌بندد. بالاخره لابد زورشان زیاد بوده و کار بیشتری نمی‌شد انجام داد! به هر حال اما انتظار نمایش‌های خیلی جذاب‌تری از تیم ملی می‌رود. این تیم در سال‌های اخیر به‌شدت به سردار آزمون وابسته بود و نمی‌شود نقش منفی مصدومیت سردار را نادیده گرفت؛ بازیکنی که حدود یک سال است برای تیم ملی بازی نکرده! مهدی قائدی هم دیگر بازیکن تیم ملی است که مدت‌ها مصدوم بوده و اگر در میدان حضور داشته باشد، می‌تواند تنوع بیشتری به حرکات هجومی تیم بدهد.