هولوکاست و زمینه‌سازی هالیوودی برای تصاحب نیل تا فرات

گروه فرهنگی خبرگزاری ایده روز آنلاین، محمدباقر صنیعی منش: در ادامه آنچه که پرونده «حِرِم تا پاکسازی خاورمیانه» بود به پرونده سینمایی صهیونیسم درباره تاریخ یهود پرداختیم و از تلاش برای بازنمایی گسترده چهره پادشاهان بنی اسرائیل خصوصاً داوود نبی نوشته شد. اما همانطور که از پرونده اول به آن اشاره شد، این پروژه کلان که سالیان درازی است در حال تولید درباره این مسئله انحرافی در تاریخ یهود است، مسیرش را تا به امروز ادامه داده به طوری که سریال بیت داوود که به تازگی از آمازون پرایم پخش شد، جدیدترین اثر تلویزیونی این موضوع است. جالب‌تر اینکه هم اکنون انیمیشن سینمایی داوود که به داستان مبارزه او با شخصیتی به نام گلیات(جالوت) در جنگ‌های بنی اسرائیل می‌پردازد، نیز در حال اکران در سینماهای آمریکای شمالی است.

در قسمت سوم این پرونده به بازخوانی و بررسی آثار سینمایی و جریان صهیونیسم در مسیر برگزیده سازی قومی و پاکسازی فلسطین از غیر یهود برای تصاحب سرزمین موعود! می‌پردازیم. در ابتدا نگاهی کلی به فیلم‌هایی داریم که ساخته شده و سپس به تحلیل آن خواهیم پرداخت:

مظلوم‌نمایی در ژانر تریلر و جاسوسی

برگزیده‌‌‌سازی تاریخی تنها مسبوق به دوره کهن نیست بلکه درام‌های تاریخی در دوره معاصر هنوز هم ساخته می‌شود و این بار در قالب ژانر سیاسی، جاسوسی و زندگینامه‌ای در تلاش است تا مظلومیت یهودیت صهیونیسم را که باید به سرزمین مدعی مادری خود بازگردد، نشان دهد. سریال‌هایی که مشخصاً بخشی از آنها درباره هولوکاست به عنوان مهمترین دستمایه ساخت رژیم جعلی صهیونیستی است.

بخشی از کارهای مهمی که در سال‌های اخیر به روایت تاریخ یهود، هولوکاست و زندگی یهودیان پرداخته‌اند را می‌توان در ادامه خواند: فیلم Shttl» (2022)» زندگی یک شهرک یهودی را درست قبل از عملیات بارباروسا به تصویر می‌کشد و حال و هوای مردم آن زمان را بازسازی می‌کند.

عملیات بارباروسا، نام رمز تهاجم آلمان نازی به اتحاد جماهیر شوروی بود که در تاریخ 22 ژوئن 1941 آغاز شد. این حمله بزرگ‌ترین عملیات نظامی زمینی جنگ جهانی دوم بود و موجب گسترش کنترل آلمان بر مناطق شرقی اروپا شد. اهمیت این عملیات برای یهودیان به این دلیل است که به ادعای ایشان پس از آغاز آن، هولوکاست گسترش یافت.

_{نمایی از «شتل»}

مینی‌سریال A Small Light» (2023)» داستان میپ گیِس، منشی خانواده فرانک، را روایت می‌کند که در پنهان کردن آنه فرانک و سایر پناهندگان یاری می‌رساند و تجربه واقعی نجات جان یهودیان را به تصویر می‌کشد.

هولوکاست؛ روایت ناتمام‌ صهیونیسم برای خلق درام

در حوزه مستند تاریخی، فیلم تلویزیونی Die Wannsee konferenz / The Conference» (2022)» بازسازی کنفرانس وان‌زی در برلین سال 1942 است که نقشه هیتلر برای «راه‌حل نهایی» علیه یهودیان را بررسی می‌کند. یهودیان آنه فرانک را نماد مظلومیت خود در دوران جنگ جهانی دوم معرفی می‌کنند. او یک دختر یهودی آلمانی بود که خانواده‌اش در سال 1933، پس از به قدرت رسیدن نازی‌ها، از آلمان به هلند مهاجرت کردند تا از آزار و تبعیض نازی‌ها در امان بمانند. در سال 1942، خانواده فرانک مجبور شدند در یک پنهان‌گاه مخفی در آمستردام زندگی کنند تا از دست آلمانی‌ها در امان باشند. در طول این مدت، آنه روزنامه و دفترچه خاطرات خود را نوشت که بعدها با عنوان «خاطرات آنه فرانک» منتشر شد و روایت‌گر زندگی یهودیان در دوران هولوکاست شد.

_{فیلم مستند «کنفرانس وان‌زی»}

سریال Yosi, the Regretful Spy» (2022‑2023)» داستان مأمور اطلاعاتی آرژانتینی را روایت می‌کند که به جامعه یهودی نفوذ می‌کند و با مسائل جاسوسی، هویت یهودی و حملات تروریستی مرتبط مواجه می‌شود. در این سریال مشخصاً هدف نمایش بمب‌گذاری سفارت اسرائیل است تا خود را قربانی تروریسم نشان دهد.

تبعید، دست‌مایه‌ای دیگر…

مینی‌سریال We Were the Lucky Ones» (2024)» اقتباسی از کتاب جورجیا هانتر است و داستان خانواده کودک یهودی را در جنگ جهانی دوم دنبال می‌کند که از لهستان تا تبعید و جدایی مسیر طولانی و تلاش برای دوباره متحد شدن را تجربه می‌کنند. داستانی شبیه به داستان آنه فرانک که روایت‌گر کودک یهودی بود که خاطراتش به چاپ رسید.

_{تصویری از فیلم «ما خوش‌شانس بودیم»}

مینی‌سریال The Tattooist of Auschwitz» (2024)» بر اساس رمان هیتر موریس زندگی لالی ساکولوف، یک زندانی یهودی در اردوگاه آشویتز، و نقش او در تتو کردن شماره زندانیان را روایت می‌کند و رابطه عاشقانه‌ای که با گیتا دارد را، در کنار شرایط تاریخی به تصویر می‌کشد.

_{تصویری از «تتوکار آشویتز»}

در کنار این‌ها، فیلم The Brutalist» (2024)» که سال گذشته مورد توجه قرار گرفت، درامی تاریخی است که داستان یک معمار یهودی مجارستانی را روایت می‌کند که پس از هولوکاست به آمریکا مهاجرت می‌کند و زندگی‌اش را بازسازی می‌کند. این فیلم در اسکار 2025 برنده بهترین فیلم‌برداری، بهترین موزیک متن اورجینال شد. همچنین آدریان برودی برای بازیگر نقش اول مرد در این فیلم اسکار گرفت.

سابقه اسکار گرفتن فیلم‌های یهودی خود سوژه یک گزارش دیگر است اما به همین اندازه در اینجا اکتفا می‌شود که استیون اسپیلبرگ که فیلم‌های قوی و حرفه‌ای بسیاری را مانند «نجات سرباز رایان» ساخته بود هیچ کدام موفق به کسب اسکار نشد تا اینکه او «فهرست شیندلر» را با روایت مظلومیت یهودیان در اردوگاه‌های کار اجباری ساخت و توانست 7 اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را بدست آورد. این کارگردان یهودی حامی اسرائیل فیلم دیگری به نام «مونیخ» نیز دارد که روایتگر گروگان‌گیری اسرائیلی‌ها توسط نیروهای شبه نظامی فلسطینی در جریان المپیک مونیخ است.

اسپیلبرگ فیلمسازِ ایدئولوژیستی که یهودیت را دراماتیزه می‌کند

همچنین فیلم «زندگی زیباست» به کارگردانی روبرتو بنینی از ایتالیا در بخش بین الملل اسکار توانست اسکار را برای خود کند؛ همان سالی که «بچه‌های آسمان» ساخته مجید مجیدی از ایران به اسکار رفته بود.

_{تصویری از «بروتالیست» 2024}

باز هم هولوکاست

فیلم بیوگرافی Bau: Artist at War» (2024)» زندگی جوزف باو، هنرمند یهودی یوگسلاویایی-اسرائیلی که در اردوگاه‌های نازی زندانی شد، را بازگو می‌کند. همچنین فیلم Bardejov» (2024)» داستانی تاریخی درباره برنامه نجات یهودیان در اسلواکی در زمان هولوکاست ارائه می‌دهد و فیلم Soda» (2024)» درام اسرائیلی است که حادثه‌ای مرتبط با هولوکاست، عشق، خاطره و تأثیرات پس از جنگ را روایت می‌کند.

_{تصویری از «باو:هنرمندی در جنگ»}

همانطور که فیلم‌های تاریخی صهیونیستی دارای انتخاب گزینشی و تحریفی از تاریخ خود بود، این سوی تاریخ نیز فضایی مشابه دارد. اسرائیلی‌ها که جنایات و فجایع آنان در بیش از نیم قرن اخیر غیرقابل کتمان است و از بعد حادثه طوفان الاقصی دست به نسل‌کشی روشنی زدند، هیچ‌گاه حاضر به نمایش این بخش از تاریخ و هویت بی‌رحمانه خود نیستند. 

مهم‌تر آنکه شاید به روشنی و به صورت مستقیم درباره بازگشت به سرزمین بیت المقدس سخنی به میان نیاید، چنانچه در آثار تاریخی و کهن گفته می‌شود. اما آثار متأخر همگی در تلاشند تا یک نکته را بیان کنند. اینکه آنکه بنی اسرائیل یک ملت مظلوم اما مقتدر و پیروز است. آواره است و بی‌خانه و هرکجا که هست زیر چکمه‌های ظلم و استبداد است. اما با این حال او تاریخ و حافظه تاریخی را هیچ‌گاه از خود خالی و تنها نخواهد گذاشت. نسل‌های بعد او را به یاد خواهند داشت و فیلم‌ها البته این رسالت مهم را بر دوش خواهند داشت. این مظلومیت از نظر رسانه‌ای به شکلی تصاحب سرزمین فلسطین را زمینه‌سازی و توجیه می‌کند. ملتی که در آثار تاریخی کهن آنان را صاحب سرزمینی منحصر برای بنی اسرائیل نشان می‌دهد، حالا آنان را مردمی نشان می‌دهد که از خانه و کاشانه خود بدورند و در اردوگاه‌های کار اجباری نازیسم و هیتلر در حال شکنجه و مرگ‌ند. 

جالب اینکه این آثار به صورت زیگزاگی در حال تولیدند. یک روز یک فیلم تاریخی درباره روزگار کهن بنی اسرائیل در فلسطین و روز دیگر یک فیلم درباره دوران جنگ جهانی و ستم‌کشی. اینگونه هدف اصلی در دل فیلم‌های دوران معاصر معنا پیدا می‌کند: باید سرزمین فلسطین برای یهودیت اشغال شود.

اما این تلاش دیگر مذبوحانه شده و جریان هنری و رسانه‌ای بی‌وقفه در حال نمایش دیکتاتوری و خشونت افسارگسیخته صهیونیسم است. رسانه‌ها هر روز ساعت‌ها در حال بازنمایی شکنجه و کشتار مردم بی‌پناه غزه و فلسطین هستند. فیلم‌های گوناگونی حتی در خود رژیم صهیونیستی در سال 2025 تولید شدند که از مظلومیت بی‌سابقه مردم فلسطین در جهان و استعماری که علیه آنان رفت سخن گفته است و امسال راهی اسکار هستند. سال گذشته نیز این جریان به صورت جدی آغاز شد و بدون شک ادامه خواهد داشت.

این مجموعه آثار نشان می‌دهد که صهیونیسم با اشتهای سیری ناپذیر در زمین‌خواری، از دوران کهن گرفته تا دوران معاصر تلاش فراوانی برای تثبیت خود در افکار عمومی جهانیان دارد. تلاشی برای ستایشگری، تبلیغ، و برجسته‌ کردن صهیونیسم در جهت مشروعیت سیاسی برای اشغال فلسطین.

انتهای پیام/