قدیم‌ها بیشتر استقلالی بودم | هم المپیک می‌روم و هم داروساز می‌شوم

به گزارش ایده روز انلاین، تلویزیون همشهری میزبان ۲زن بود، یکی دختر ۱۶ساله و دیگری مادر او. مهسا بهشتی دختر ۱۶ساله‌ای است که در ۲میدان برای ورزش ایران و وزنه‌برداری درخشیده، با مدال برنز بازی‌های آسیایی جوانان و مدال طلای بازی‌های کشورهای اسلامی. اما او کمک هم داشته، مادرش، مریم اسلامیان که حامی اصلی دختر است، همین کافی است که بگوییم او بارها راه دشوار اردبیل تا تهران را پشت‌سر گذاشته، تا دختر کمتر احساس دلتنگی کند، دختری که کنار ورزش دغدغه داروساز شدن هم دارد.

*در این سن می‌شود اینقدر درخشید؟ در سن نوجوانی هم برنز جوانان را گرفتی و هم طلای مسابقاتی که بزرگسالان رقابت می‌کنند.

باید زودتر به اهداف رسید.

*توقع داشتی در هر دو مسابقه مدال بگیری؟

تلاش کرده بودم و می‌دانستم که قرار است نتیجه بگیرم، توکلم به خدا بود. من خودم را برای قهرمانی آماده کرده بودم.

*اما به‌نظر می‌رسید کاروان ایران در ریاض را شگفت‌زده کردی و کسی منتظر مدال طلایت نبود.

قبل از مسابقات استارت لیست می‌آید که رکوردهای هر ورزشکاری در ‌آن مشخص است. طبق آن لیست من درمجموع سوم می‌شدم و خودم هم اصلاً انتظار نداشتم که در ۲ضرب طلا بگیرم. با خودم می‌گفتم اگر خیلی تلاش کنم، مدالم نقره می‌شود.

*قهرمانی برای دختر ۱۶ساله چه حسی دارد؟

حس افتخار.

*خانم اسلامیان دختر قهرمان داشتن چه حسی دارد؟

من قبلا که مسابقات بقیه ورزشکاران را می‌دیدم، همیشه بچه‌ها را تشویق می‌کردم. خدا شاهد است وقتی قهرمانان پرچم را بالا می‌بردند چقدر خوشحال می‌شدم و ذوق می‌کردم که آنها برای مملکت افتخار به‌دست آورده‌اند، وقتی هم که دخترم قهرمان شد، این ذوق و خوشحالی‌ام دوچندان بود. وقتی سرود ملی نواخته شد، حس افتخار داشتم، خوشحال بودم که پرچم کشور ما بالاتر از بقیه پرچم‌ها به اهتزاز درآمد.

*مهسا در چه سنی وزنه‌برداری را شروع کردی و از همان روزهای اول به مدال و قهرمانی فکر می‌کردی؟

۱۳سالگی شروع کردم و از همان اول دوست داشتم که خیلی زودتر به مقام برسم. برای همین خیلی تلاش می‌کردم.

*در بچگی دوست داشتی چه کاره شوی؟

می‌خواستم خلبان شوم.

*خانم اسلامیان وقتی یکی در سن کم ورزش را شروع می‌کند، حمایت خانواده خیلی مهم است. خانواده شما حامی مهسا بوده‌اند؟ شما مخالفتی با وزنه‌بردار شدن او نداشتید؟

این انتخاب خود مهسا بود. مهسا با پیشنهاد آرین، پسردایی‌اش پیش آقای داوود بهتاج(مربی بنام وزنه‌برداری اردبیل) رفت که مشوق اصلی‌ مهسا ایشان بود. آرین که خودش وزنه‌برداری کار می‌کند و مربی‌اش آقای بهتاج است، در مسابقات کشوری مقام اول را آورد. مهسا از اول خیلی علاقه‌ای به وزنه‌برداری نداشت ولی مربی‌اش آقای بهتاج استعداد او را کشف کرد، روحیه و انگیزه داد و مهسا هم شروع کرد و در مدت ۲سال به تیم ملی دعوت شد. آقای بهتاج مهسا را شیفته وزنه‌برداری کرد.

*قبل از آن هم رشته دیگری را امتحان کرده بودی؟

خیلی طولانی نبود ولی یک مدت شنا و تکواندو کار کردم. در تکواندو پیشرفت کرده بودم ولی به‌خاطر مدرسه، مامان اجازه نداد ادامه بدهم.

*مسابقات وزنه‌برداری که از تلویزیون پخش می‌شد، می‌دیدی؟

مامان و بقیه اعضای خانواده علاقه نشان می‌دادند ولی من موقع مسابقه به اتاقم می‌رفتم و در را هم می‌بستم.

*کلاس یازدهم تجربی هستی، درس خواندن و کنکور دادن سخت‌تر است یا قهرمان شدن؟ در چه رشته‌ای می‌خواهی درس بخوانی؟

هر دو. هر کدام سختی‌های خودش را دارد. من می‌خواهم داروسازی بخوانم. برادر بزرگم هم دانشجوی رشته پزشکی است. با خودم عهد بسته‌ام که یک روزی بالاخره داروساز شوم. ورزش تا یک زمانی هست، اما درس را می‌توانی دیرتر هم شروع کنی. نمی‌خواهم داروسازی برایم رویا بماند.

*تمرینات و اردوها تأثیر منفی روی درس‌هایت نگذاشته، مثلا امتحانات سال پیش را چطور دادی؟

خردادماه، در ۴روز ۱۲امتحان دادم و دوباره به اردو برگشتم. از نمره‌هایم خبر ندارم، مادرم نتایج را می‌داند.

*خانم اسلامیان در این خصوص توضیح می‌دهید؟

به‌خاطر روحیه مهسا، نمره‌هایش را به او نگفتیم الان هم نمی‌خواهم چیزی بگویم. نمره قبولی گرفت.

*مهسا این همه فشار خسته‌کننده نیست؟

فعلاً که به اوج نرسیده‌ام.

*اوج کجاست؟

المپیک.

*یعنی اگر عقب برگردی دوباره وزنه‌برداری را ادامه می‌دهی.

بله. فقط چون تا اینجا آمده‌ام ادامه می‌دهم، نمی‌دانم شاید هم چون واقعا دوستش دارم، ادامه می‌دهم.

*ورزش مصدومیت دارد. خانم اسلامیان نگران آسیب‌دیدگی‌های مهسا نیستید؛ زانو درد، کمردرد و…

هر کسی حرفه‌ای ورزش کند، مصدومیت دارد. مهسا حتی وقتی درد هم داشته، مسابقه داده است.

*نگرانی‌های خاصی برای مهسا دارید؟

نه، نگرانی خاصی ندارم. وقتی رفتم محیط اردو و مربیان را دیدم، دیگر نگران هیچ‌چیزی نیستم. نگرانی‌ام فقط بابت درس مهساست که خودش گفته من بعد از ورزش درسم را به آخر می‌رسانم و من هم به حرف او ایمان دارم.

*مهسا سخت نیست با مصدومیت مسابقه بدهی؟

سخت است ولی می‌شود.

*غیراز این آسیب، محدودیت‌های دیگر هم هست، مدام اردو باشی، دور از خانواده، رژیم غذایی خاصی را رعایت کنی و… اینها خسته‌کننده نیست؟

عادت کرده‌ایم، اینها همه روزمره زندگی ما شده‌اند. یک کم خوش می‌گذرد عذاب وجدان می‌گیرم. باید جدی دنبال هدفم باشم.

*یک روز از زندگی ورزشی‌ات را برایمان تعریف کن.

صبح وزن‌کشی داریم، بعد صبحانه می‌خوریم و می‌رویم سر تمرین. یک استراحتی داریم و دوباره تمرین است و دوباره استراحت. این مدلی هم به من خوش می‌گذرد.

*این مدل زندگی را با چیزی عوض می‌کنی؟

با هیچی!

*مهسا اینکه خانواده حامی باشد، چقدر بهت آرامش می‌داد؟

احساس می‌کردم یک مسئولیتی روی دوشم است و باید کار را به آخر برسانم.

*همشهری حسین رضازاده و سجاد انوشیروانی، قهرمانان المپیکی وزنه‌برداری هستی. چقدر از آنها تأثیر می‌گیری؟

من افتخار می‌کنم که همشهری آنها هستم. الگوی ورزشی من بیشتر خانم الهام حسینی، سرمربی تیم ملی است.

*خانم اسلامیان شما در این مورد چه نظری دارید؟

مربی پایه آقای انوشیروانی و مهسا آقای بهتاج بودند و به‌خاطر همین فن مهسا و آقای انوشیروانی شبیه به هم است.

*امکانات در اردوی تیم ملی و هیأت اردبیل چطور است؟

در اردوهای تیم ملی که همه‌چیز خوب است و دست آقای انوشیروانی درد نکند اما وقتی به اردبیل برمی‌گردم، کار کمی سخت می‌شود، چون امکانات ما محدود است. از مسئولان می‌خواهم کمی به زیرساخت‌ها توجه کنند. اردبیل اصلاً امکانات ندارد. برای ۲۰ورزشکار فقط یک صفحه هست. یکی می‌خواهد وزنه بزند باید ۳۰-۲۰دقیقه در نوبت باشد.

*در لیگ هم وزنه می‌زنی؟

بله، خانم حسینی از لیگ من را برای تیم ملی انتخاب کردند.

*خارج از اردو کار خاصی انجام می‌دهی.

کار خاصی نمی‌کنم.

*خانم اسلامیان راست می‌گوید؟

اهل خرید و گردش نیست. حتی بچه‌های تیم ملی اوایل فکر می‌کردند مهسا خودش را برای آنها می‌گیرد ولی دیدند اینطور نیست و اخلاقش خاص است.

*مدال طلای بازی‌های ریاض چقدر پاداش داشت؟

۲۷۸میلیون و ۴۰۰هزار تومان. پاداش ۳۰۰میلیون تومان بود ولی این مبلغ را واریز کردند.

*به‌نظر می‌رسد که مالیات کم کردند اما چرا باید مالیات کم کنند، این پاداش است.

نمی‌دانم. این پاداش کمیته بود و فدراسیون هم قرار است پاداش بدهد.

*خانم اسلامیان هزینه‌هایی که مهسا دارد، چقدر است.

تا زمانی که در اردو است، همه هزینه‌ها با فدراسیون است، از دارو و مکمل گرفته تا هزینه‌های دیگر. اما وقتی خانه‌ است، همه هزینه‌ها با خودمان است. سالی …

*پس به اندازه هزینه‌ها هم پاداش نگرفته‌ای؟

نه. هزینه‌ها بیشتر است.

*حست به پرچم و ایران چیست؟

اگر بگویند جانت را برای کشورت و خاک کشورت بده، حاضرم بدهم.

*در ایام جنگ هم اردو بودی، خیلی سخت گذشت؟

بله، اردو بودیم. واقعاً دور از خانواده وضع خیلی بدی بود. حس ناراحت‌کننده‌ای بود ولی کاری از دست ما برنمی‌آمد.

*اهل فوتبال و استقلال و پرسپولیس هم هستی؟

من طرفدار تیم ملی هستم. فقط اینکه قدیم‌ها استقلال قهرمانی آسیا داشت و آن موقع بیشتر استقلالی بودم.

*مهسا دلتنگ خانواده می‌شدی، گریه هم می‌کردی؟

نه گریه نمی‌کردم، به آنها زنگ می‌زدم. فقط وقتی که آسیب داشتم یا بعضی روزها که تمرینات را خوب انجام نمی‌دادم، گریه می‌کردم.

*دلتنگ دستپخت مادر نمی‌شدی؟

چرا می‌شدم. بعضی روزها که مادرم می‌آمد تا من را ببیند، می‌پرسید چی دوست دارم و آماده می‌کرد و برایم می‌آورد.

*خانم اسلامیان در این خصوص چه نظری دارید؟

یک‌بار گفت برایم ترشی درست کن، درست کردم ولی مسابقه داشت و گفت نیاور، فعلا نمی‌توانم بخورم.

*قورمه‌سبزی چطور، می‌توانستی بخوری؟

ایرادی نداشت. در اردو رژیم خاصی نداشتیم و فقط قبل مسابقه رژیم داشتم.

*در وزنه‌برداری باید غذای بیشتری بخوری؟

بستگی به این دارد که ورزشکار در دوران افزایش وزن باشد یا باید وزنش را حفظ کند. یک وقت‌هایی مجبور می‌شویم که غذا بیشتر بخوریم.