پایگاه خبری ایده روز آنلاین
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ـ یکصدوهشتادوسومین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهم‌ترین روندها، تحولات و همچنین شخصیت‌ها در غرب آسیا می‌پردازد، روز چهارشنبه 28 آبان 1404 ضبط و منتشر شد. «محمد بیات»، کارشناس مسائل خاورمیانه، در این شماره کارزار افزایش فشار علیه حزب الله لبنان را بررسی می‌کند.
ایالات متحده آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی متحدان منطقه‌ای به‌طور همزمان دو هدف را پیگیری می‌کنند: خلع سلاح حزب‌الله و قطع شریان‌های مالی آن. انگیزه اصلی این رویکرد به پیروزی‌های راهبردی حزب‌الله بازمی‌گردد؛ از اخراج اشغالگران از جنوب لبنان تا مقاومت موفق در جنگ 33 روزه، که جایگاه این گروه را به‌عنوان نیروی تأثیرگذار منطقه‌ای تثبیت کرد.
در نظم کنونی بین‌الملل، شبکه‌های مالی جهانی تحت سلطه قدرت‌های بزرگ – به‌ویژه واشنگتن – طراحی و تنظیم شده‌اند.
سازوکارهایی همچون «گروه ویژه اقدام مالی» (FATF) و پیوست‌های آن مانند کنوانسیون CFT و پالرمو، با تعریف‌های موردنظر آمریکا، فعالیت بسیاری از گروه‌های مقاومت را در قالب «تروریسم» یا «جرائم سازمان‌یافته» برچسب‌گذاری می‌کنند؛ تعاریفی که فاقد اصالت ذاتی و مبتنی بر منافع طرف مقابل‌اند.
حزب‌الله، برای دور زدن این محدودیت‌ها و تحریم‌ها، ناچار به ایجاد شبکه‌های مالی مستقل بوده؛ چه از طریق کمک ایران، چه ظرفیت‌های داخلی و چه بهره‌گیری از ارز دیجیتال یا نقدینگی.
در مقابل، آمریکا و اسرائیل اتهاماتی مبنی بر دخالت حزب‌الله در پول‌شویی یا تجارت غیرقانونی در مناطق مختلف جهان – از غرب آفریقا تا آمریکای لاتین – مطرح کرده‌اند، اغلب بدون ادله مستند.
پس از جنگ سوم لبنان و توافق توقف درگیری، فشارها شدت گرفت. هدف واشنگتن و تل‌آویو، حرکت نیروهای حزب‌الله به شمال رود لیتانی، حذف توان نظامی، و همزمان ضربه به پشتوانه مالی است.
نمونه بارز اهمیت این حوزه، عملکرد «مؤسسه قرض‌الحسن» در بحران اقتصادی اخیر لبنان است؛ نهادی که برخلاف سیستم بانکی فلج کشور، توانست تعهدات خود را حتی به‌صورت دلاری ایفا کند و شیعیان را از فروپاشی مالی مصون دارد.
در محاسبه استراتژیک آمریکا و متحدانش، بی‌اثر کردن شبکه مالی حزب‌الله هم‌سنگ پروژه خلع سلاح است، زیرا این شریان مالی همان نیروی حیاتی مقاومت در عرصه نظامی، اجتماعی و سیاسی لبنان محسوب می‌شود.
انتهای پیام/
Source link
