پرنده گمشده پس از ۲۰۰ سال به گالاپاگوس برگشت

به گزارش ایده روز آنلاین، به نقل از زومیت، نزدیک به دو قرن بود که سایه سکوت بر جزیره فلوریانا سنگینی می‌کرد. تصور کنید پرنده‌ای را که آخرین بار توسط چشمان کنجکاو چارلز داروین در سال ۱۸۳۵ رصد شده بود، ناگهان دوباره مشاهده کنید. این داستان تخیلی نیست؛ واقعیتی است که دانشمندان را در مجمع‌الجزایر گالاپاگوس در اقیانوس آرام، میخکوب کرده است.

یلوه گالاپاگوس (Laterallus spilonotus)، پرنده‌ای خجالتی با توانایی پرواز محدود، سال‌ها بود که در این جزیره منقرض‌شده فرض می‌شد، اما حالا، با نمایشی باشکوه بازگشته است.  بازگشت معجزه‌آسای یلوه گالاپاگوس تصادفی نیست. پس از اجرای پروژه جاه‌طلبانه حذف شکارچیان مهاجم در اواخر سال ۲۰۲۳، حیات‌وحش منطقه نفسی تازه کشیده است. حذف موش‌ها و گربه‌های وحشی که قاتل خاموش تخم‌ها و جوجه‌ها بودند، به اکوسیستم امکان داد تا دکمه شروع مجدد را فشار دهد.

به‌گزارش بی‌بی‌سی، اکنون دیگر برای افرادی که در فلوریانا قدم می‌زنند، تماشای یلوه‌هایی که با آرامش راه می‌روند، صحنه‌ای عادی است. پائولا سانگولکی، زیست‌شناس دریایی، می‌گوید: «باورکردنی نیست؛ صدایش را می‌شنوید و خودش را می‌بینید. انگار این پرنده در تمام این سال‌ها فقط منتظر فرصت بود.»

اما یلوه تنها بازیگر بازگشته از انقراض نیست. کبوترهای گالاپاگوس، مارمولک‌های گدازه و گکوها که تا سال گذشته کمیاب بودند، اکنون همه‌جا دیده می‌شوند. دانشمندان این پدیده را «انفجار آنی حیات» توصیف می‌کنند.

طرح بعدی دانشمندان برای جزیره حتی جسورانه‌تر است: بازگرداندن ۱۲ گونه دیگر که از زمان داروین منقرض شده‌اند، از جمله لاک‌پشت‌های غول‌پیکر. فلوریانا در حال تبدیل‌شدن به ماشین زمانی است که اکوسیستم را به ۲۰۰ سال قبل بازمی‌گرداند.

با حذف موش‌ها و کنترل انگل‌ها، نرخ موفقیت لانه‌گذاری به رکوردی تاریخی رسیده است. حالا جوجه‌ها زنده می‌مانند، بزرگ می‌شوند و آوازهای نو سر می‌دهند. این جزیره اکنون یک آزمایشگاه زنده است که نشان می‌دهد وقتی فشار بقا برداشته شود، طبیعت چقدر سریع می‌تواند مسیر تکامل را تغییر دهد و خلاقیت را جایگزین ترس کند.

5858