با نگاهی به قهرمانی بسیاری از تیمها در دورههای مختلف، به خوبی نقش یک هدایتگر درون زمین برای رسیدن به قهرمانی واضح و روشن است.
در حقیقت بسیاری از تیمها برای موفقیت علاوه بر داشتن ستارههای فوتبال، سرمربی نامدار و کاربلد و البته یک دروازهبان خوب، باید یک رهبر هم درون زمین داشته باشند تا این بازیکن در مواقع سخت بتواند تیمش را به سمت برد و پیروزی هدایت کند.
اگر به ترکیب تراکتور در فصل گذشته رقابتها که توانست خیلی زود قهرمانی را از آن خود کند، نگاه کنیم، همه این آیتمها را دارا بود و درنهایت با بهرهگیری از همین داشتهها به قهرمانی دست پیدا کرد و حتی اگر به وضعیت تیمی مثل پرسپولیس در قهرمانیهای متوالی نگاهی بیندازیم، همین موارد دیده میشود و دقیقاً زمانی مدافع قهرمانی، جایگاه خودش را از دست میدهد که تمام و یا بخش زیادی از این آیتمها را از دست میدهد.
در آن سوی ماجرا اگر تیمی نامتوازن و یا بخشی از این آیتمها را داشته باشد، حتی با وجود هزینههای گزاف هم، تضمینی برای قهرمانی وجود ندارد. دقیقاً مثل تیم سپاهان که در طول سالهای اخیر با وجود هزینههای بسیار زیاد هنوز نتوانسته به انتظارات هوادارانش بعد از سالها پاسخ بدهد و همچنان ناکام، رقابتها را به پایان میرساند. اما حالا پیش از شروع بیست و پنجمین دوره لیگ برتر، سپاهان متفاوتی را شاهد هستیم.
با پیوستن احسان حاجصفی به جمع شاگردان محرم نویدکیا، سپاهان تیمی نزدیک به داشتن همه این آیتمها شده است. تیمی با ترکیبی هوشمندانه، متوازن و پرستاره که نهتنها یکی از کاملترین اسکوادهای لیگ بیستوپنجم را در اختیار دارد، بلکه بهروشنی خود را مدعی شماره یک قهرمانی در لیگ برتر، جام حذفی و حتی یک چالش جدی در لیگ قهرمانان آسیا میبیند.
ستارههای ملیپوش در کنار بازیکنان باتجربه لیگ داخلی، ترکیبی رقابتبرانگیز را در اختیار نویدکیا گذاشتهاند؛ ترکیبی که اگر محرم بتواند ظرفیت واقعی آن را آزاد کند، شاید یکی از بهترین سپاهانهای دو دهه اخیر را ببینیم.
در هر پست، این تیم گزینههایی با کیفیت فنی بالا دارد و ترافیک بازیکن حتی به نقطهای رسیده که انتخاب ترکیب اصلی برای کادرفنی به چالشی جدی تبدیل شده است.
اما زمانی که بازیکنی مثل احسان حاجصفی درون تیم باشد، به طور حتم بخش زیادی از زحمت کادرفنی کم خواهد شد و به طور حتم این بازیکن، هم در ترکیب سپاهان نمایش بسیار خوبی خواهد داشت و هم میتواند در تنظیم تیم درون زمین بسیار مؤثر واقع شود.
حاجصفی در حقیقت آخرین تیر سپاهانیها برای رسیدن به قهرمانی است که در اختیار محرم نویدکیا گذاشته شده و به طور حتم همه سرمربیان سالهای گذشته و ناکام سپاهان، دوست داشتند این بازیکن را دراختیار داشته باشند، اما اگر سپاهان با حضور حاجصفی هم روال چند سال اخیر را ادامه دهد، نه تنها قهرمانی نصیب این تیم نخواهد شد، بلکه احتمالاً شاهد تغییر و تحولات گسترده در این باشگاه خواهیم بود.
سپاهان قبل از هر کاری باید از سد الدحیل بگذرد تا بتواند رقابتهای سهگانه خودش را شروع کند؛ بازیای که تجربه حاجصفی بسیار به کمک سپاهان خواهد آمد و اولین نمایش شاگردان نویدکیا و همتیمیهای حاجصفی را در این بازی نظارهگر خواهیم بود.
کاپیتانی نورافکن در کنار حاجصفی
نورافکن در فصل گذشته یکی از مهرههای کلیدی ملوان بود. حضورش در انزلی برخلاف انتظار یک دوره صرفاً گذرا نبود؛ او با جدیت بازی کرد، بازوبند بست، شوت زد و در خط میانی نقشی فراتر از یک بازیکن قرضی ایفا کرد. همین کیفیت بالا باعث شد که حالا در بازگشت به اصفهان، از همان ابتدا چهرهای پرتلاش و جدی در تمرینات سپاهان باشد. نورافکن که پس از احسان حاجصفی و محمد کریمی گزینه سوم کاپیتانی خواهد بود، رابطهای مستحکم با سرمربی خود محرم نویدکیا دارد؛ دو چهره با ذهنیت مشترک در فوتبال مالکانه و تکنیکی. حالا در این سپاهان پختهتر و با ترکیبی کاملتر، از امید انتظار میرود نهتنها نقش رهبری در زمین را ایفا کند، بلکه بار دیگر همان هافبک محوری با شوتهای مرگبار و هوش پنهان در ضدحملات باشد. در غیاب ستارههای ملیپوش سابق سپاهان، نورافکن حالا تبدیل به یکی از ستونهای تیم شده؛ کسی که با تجربه بینالمللی، سابقه حضور در جام ملتهای آسیا و قابلیت بازی در چند پست، میتواند مهره کلیدی نویدکیا در فصل جدید لقب بگیرد. برای امید، فصل پیشرو فقط یک فصل باشگاهی نیست؛ مأموریت او روشن است: تثبیت دوباره در سپاهان و بازگشت مقتدرانه به تیم ملی. شاید همین انگیزههای چندلایه است که باعث شده تمریناتش این روزها پر از فریاد، جنبوجوش و شلیکهای سنگین از پشت محوطه باشد.