تهران- ایرنا- یکی از معضلات قانوننویسی در ایران، میل بیپایان به «استثناسازی» است. هر قانونی که نوشته میشود، دیری نمیپاید که بهواسطه فشار گروههای ذینفوذ، دهها تبصره و سهمیه به آن افزوده میشود. نتیجه آن میشود که اصل قانون که باید شفاف، ساده و عادلانه باشد، به متنی پیچیده و پر از استثنا بدل میشود؛ استثناهایی که گاه بیش از خود قاعده اثرگذارند.
Source link
مطلب پیشنهادی
ببینید | ادعای محسن هاشمیرفسنجانی: سانسور خاطرات آیتالله رفسنجانی در دوره مرحوم رئیسی، باب شد!
محسن هاشمیرفسنجانی در برنامه “ای کاش”: گفت: از سال ۱۳۶۰ تا ۱۸دیماه ۱۳۹۵، یعنی تا …